Een Heezenaar tijdens de Belgische onlusten

Heemkronijk jaar:1983, jaargang:22, nummer:1, blz.29- 35

EEN HEEZENAAR TIJDENS DE BELGISCHE ONLUSTEN

door C. Smit

 Aansluitend op het artikel van de heer M.M.P. Cornelissen: "De Tiendaagse in dagboek en kronieken" in de vorige Heemkroniek willen we een brief publiceren die een Heezenaar in november 1832 schrijft over zijn "bezoek" aan de citadel van Antwerpen.

Ter inleiding beschrijven we in het kort de situatie zoals die toen was.

We zitten in 1832 nog midden in de periode dat de Zuidelijke Nederlanden zich los willen maken van de Noordelijke Nederlanden en het verzet onder Koning Willem I daartegen. De houding van de Vorst is het achter de feiten aanlopen. De voorwaarden die de grote mogendheden in Londen voor de onafhankelijkheid stelden werden steeds ongunstiger voor Nederland en ook steeds weer door de halsstarrige Koning verworpen. De tiendaagse veldtocht onder de Prins van Oranje (de latere Koning Willem II) in augustus 1831 was dan wel een succes voor de Nederlandse wapenen, maar het bracht in feite niets op. Een groot Frans leger onder Maarschalk Gérard kwam de Belgen te hulp. Dat was dan ook de reden dat de veldtocht slechts tien dagen duurde. Een konfrontatie met het Franse leger zag men niet zitten. Heel het jaar 1832 wordt er vruchteloos onderhandeld. Engeland en Frankrijk, die de onafhankelijkheid van België steunden, legden in oktober van dat jaar een embargo op Nederlandse schepen en gingen zelfs over tot een kustblokkade.

Toen deze brief geschreven werd was de citadel van Antwerpen het laatste bolwerk dat nog in Nederlandse handen was. Op 30 november eisten de Fransen de overgave. De Nederlandse commandant Chassé moest na een beleg van 3 weken de vlag strijken.

Het is de 10de november dat de Heezer ontvanger der belastingen Pieter Verschooff vanuit Bergen op Zoom de brief aan J.D. Baron van Tuyll van Serooskerken schrijft  (1).