Denkend aan Heeze
Heemkronijk jaar:1997, jaargang:36, nummer:4, pag:52
DENKEND AAN HEEZE
door: Mariëtte Euwe-van Wissen
“Ik ben in Eindhoven opgegroeid zonder de terreur van de auto. In onze Woenselse middenstandsstraat was het een gebeurtenis toen daar ineens een Opel Kadett geparkeerd stond. Nu is er geen stad, dorp of gehucht dat niet is bezweken onder het meedogenloze geweld van de auto. Belachelijk zoals ons daardoor laten terroriseren.
De auto heeft de uittocht van de stad naar het platteland mogelijk gemaakt. Voor de beter betaalde arbeidersklasse bij Philips was wonen in Heeze het toppunt. Mijn ouders besloten in de stad te blijven omdat ze niet wilden dat wij opgroeiden tussen die boeren, maar ook omdat ze geen auto hadden . . .”
"Het was een advertentie die ons ruim zes jaar geleden van Eindhoven naar Heeze bracht. Heeze kenden mijn eega en ik nog een beetje uit onze middelbareschooltijd. We woonden toen in Geldrop en zaten op het Strabrecht College aldaar. Op die school zaten ook veel kinderen uit Heeze. Bij sommigen van hen kwamen we wel eens over de vloer. In mijn herinnering was het dorp niet veel meer dan een hele lange straat met enkele zijstraten.
Het leek wel of alle kinderen die ik er kende een vader hadden die dokter, directeur of ingenieur was. Achteraf blijkt dat idee niet zo raar, omdat is vastgesteld dat Heeze inderdaad een zeer groot aantal artsen per inwonertal heeft. Ooit woonden er zelfs negentig artsen in het dorp, voornamelijk werkzaam in het St.-Annaziekenhuis in Geldrop en de ziekenhuizen in Eindhoven.
Wat niet klopte met mijn herinnering was dat Heeze niet méér zou zijn dan één lange kronkelige straat met wat zij straten. Heeze blijkt een volwaardig dorp met tienduizend inwoners en alle voorzieningen die een normaal mens nodig heeft . . ."
Mariëtte Euwe-van Wissen in 'Meer dan alleen 'n heel lange straat' (over Heeze in de serie 'Mijn Dorp ', geschreven door 'kranten-mensen '), Eindhovens Dagblad van 18 januari 1997